Çok kederlenerek söylüyorum, seramik kursum bitti! Kursa başladığım merkez, umduğum gibi de çıkmadı. İlginç bir biçimde 2 ay süresince çalıştığımız seramikler ne yazıkki fırınlanmadı. Şimdi çalışma masamın üzerinde dizilmiş, nefis sıcaklıkla tanışacakları günü beklemekteler.
İşin iyi tarafı, seramikle sonunda tanışmış ve de fırınlanmamış bile olsalar beni mutlu eden obcelerimin olmuş olması.
Şimdi gelelim işin teknik kısmına: biz 2 ay boyunca üç yöntem denedik. İlki en basit metod olan çocukluğumuzdan beri yaptığımız belli bir çamur öbeğini elle şekillendirerek yaptığımız seramikti ki onu zaten paylaşmıştım. İkinci tekniğimiz sucuk yöntemiydi. 3.sü de plaka yöntemi ama henüz onun yaptığım vazomu fotolama şansım olmadı. :) İşte bu sucuk yöntemi:
Tuvalin iç tarafını kullanıp hamuru merdaneyle açtık. Tuvalın faydası çamurun et kalınlığını, çerçevesi yardımıyla tek bir ölçüde sabitlemesi. Açma işi tamamlanınca hamuru tuvalden çıkartıp, eşit ölçülerde şeritlere böldük ve bu şeritleri tezgah üzerinde yuvarladık. Sonra bir taban çamuru hazırlayıp, birleşim yerlerini önce çentikleyip sonra, biraz seramik çamuru ve bol suyla yapılan balçıklardan sürerek birleştirdik, iç yüzeyi düzelttik ve yükseltmeye başladık.
İstediğmiz forma ve yüksekliğe gelince son düzeltmelerimizi rötuşlarımızı yaptık.
Sonra kendimize desenler secip, çıktılarını aldık. Desenleri seramiğin üzerine tutturup desenin üzerinden geçerek şekli seramiğe işledik.
Sonra da kağıtlarımızı kaldırıp izlerin üzerinden düzgünce geçip desenleri belirginleştirik ve kurumaya bıraktık.ta daaa:
Dipte mırnav not: pisim bigün olur da fırına girebilirse patlamadn çıkabilir di mi, di mii? çok üzülürüm!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder